Μοναδικός.... 2 !!!!!!

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς για τον Ζάχο, δεν με νοιάζει τι έκανε ή τι είχε πει, δε με νοιάζει αν είναι συνδικαλιστής.....
Εγώ κρίνω αυτά που διαβάζω....
Και αυτό που έγραψε, είναι καλύτερο από το προηγούμενο.
Για να μπουν κάποιες κότες στη θέση τους, που νομίζουν οτι έπιασαν τον παπά από τα @ρχιδι@!!!!

"Θαύμα, θαύμα! Ο κ. ξερόλας, κατά κόσμον Αθανάσιος Αραμπατζής, παραδέχτηκε ότι έκανε λάθος. Και εκεί που πριν από μια εβδομάδα ωρυόταν για ένα δήθεν λάθος σε ανακοίνωση του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Σερρών, έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια. Βέβαια μη φανταστεί κανείς ότι είχε τη γενναιότητα να πει ευθαρσώς «έκανα λάθος». Α, πα πα πα, τέτοια πράγματα! Ωστόσο, έστω και με πολλή δυσκολία, κατάφερε να ψελλίσει: «Δεν αποκλείεται, ως μη φιλόλογος, να σφάλλω». Και συνέχισε, ειρωνικά ή όχι μας είναι αδιάφορο: «Και ζητώ την επιείκειάν σας και την κατανόησίν σας». Και άλλα τέτοια σπαραξικάρδια, ανάκατα με τα συνηθισμένα γνωστά φληναφήματα…"
Έτσι ξεκινάει η νέα επιστολή του μοναδικού Ζάχου, με τίτλο :
Αν σ’ αρέσει, μπαρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο…
Για όσους δεν τη διάβασαν, ακολουθεί η συνέχεια. Αξίζει :

Α, παραλίγο να το ξεχάσουμε! Παραδέχτηκε επίσης ότι δε γνώριζε τίποτε για τον Ινδό διανοούμενο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Αλήθεια; Και πώς εμείς την προηγούμενη εβδομάδα σχηματίσαμε τη γνώμη ότι αυτός μετέφρασε τα έργα του;

Ακόμη ζήτησε, ειρωνικά ή όχι και πάλι μας είναι αδιάφορο, να τον βλέπουμε με συμπάθεια! Όπως έκανε για παράδειγμα ο ίδιος! Που για το δήθεν λάθος, το οποίο μόνο ο δικός του εγκέφαλος εντόπισε, χαρακτήρισε «ανόητη» τη συνάδελφό μας, που συνέταξε την πρόσφατη ανακοίνωση του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Σερρών. Κι αν δεν του υποδεικνύαμε το σωστό, ήταν σε θέση να την εξευτελίζει για καμιά πενταετία ακόμη…

Τέλος, όσον αφορά «την επιείκειάν μας και την κατανόησίν μας», ήδη κάνουμε το καθήκον μας προσευχόμενοι στον Ύψιστο: Πάτερ, άφες αυτώ… Αλλά παράλληλα τον προειδοποιούμε κιόλας: Αν σ’ αρέσει, μπαρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο…

Όμως ο κ. «ξερόλας» ενοχλήθηκε σφόδρα, επειδή, όπως λέει, «χτυπάμε κάτω από τη μέση απρεπώς, αναγώγως, κατά τρόπο άηθη (η γραφή «άηθη» του κ. Αραμπατζή, παρακαλούμε!) μια εργαζόμενη τόσο σκληρά, υπεύθυνα και συνειδητά μητέρα». Εδώ είμαστε λοιπόν! Στο ψητό!

Καλέ, τι μας λένε; Εμείς είμαστε απρεπείς, ανάγωγοι και αήθεις και ο κ. Αραμπατζής είναι υπόδειγμα ευπρέπειας, ευγένειας, κοσμιότητας και προσήκουσας συμπεριφοράς; Έτσι είναι και δεν το είχαμε καταλάβει; Κι εμείς πώς νομίζαμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναίτια και άδικα τους έπιασε στο στόμα του ο κ. Αραμπατζής και υπέφεραν τα πάνδεινα;

Και ερχόμαστε στο θέμα της «εργαζόμενης τόσο σκληρά, υπεύθυνα και συνειδητά μητέρας». Ώστε έτσι, λοιπόν; Η συνεργάτιδα του κ. Αραμπατζή είναι μητέρα, ενώ η συνάδελφός μας, για την οποία η συνεργάτιδά του πετούσε χαιρέκακα υπονοούμενα την ώρα που ο κ. Αραμπατζής την εξύβριζε, δεν είναι μητέρα; Έτσι, ε; Καλέ, τι μας λένε πάλι; Μήπως νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με ανθρώπους που ασπάστηκαν το «σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω»; Όχι, δε φανταζόμαστε να τους έχει δείξει κάτι τέτοιο η πολιτεία μας. Επομένως, θα έπρεπε να θεωρούν αυτονόητο ότι όποιοι θέλουν να μας πουλήσουν χαιρέκακο πνεύμα και «εξυπνακισμό», και την απάντησή τους θα πάρουν και στις ερωτήσεις μας θα κληθούν να απαντήσουν:

–Αλήθεια, όταν ο κ. Αραμπατζής θεώρησε μια έκφραση λανθασμένη, εν τη αμαθεία του ασφαλώς, όπως απέδειξαν στη συνέχεια άλλοι ειδικότεροι από μας, και ωρυόταν επί μισή και πλέον ώρα και εξευτέλιζε εκ προθέσεως και αδίκως, με αήθη και άνανδρο τρόπο, συνάδελφό μας ( εργαζόμενη, σύζυγο και μητέρα επίσης ), η συνεργάτιδα του κ. Αραμπατζή τι έκανε; Σκέφτηκε μήπως ότι η αξιοπρέπεια, η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπινης ύπαρξης αποτελούν υπέρτατες αξίες; Και αν ναι, πώς τις υπερασπίστηκε; Σκέφτηκε μήπως πώς θα διέσχιζε η συνάδελφός μας την άλλη μέρα την αυλή του σχολείου, για να πάει να κάνει το μάθημά της; Ή μήπως δυσφόρησε έστω με την προσπάθεια του κ. Αραμπατζή να εξοντώσει ηθικά τη συνάδελφό μας; Τουναντίον! Εμείς την είδαμε να συντηρεί τη συζήτηση με δήθεν απορίες της. Και να προσπαθεί, με πολύ μεγάλη δυσκολία, να κρύψει την έκδηλη ικανοποίησή της. Είπαμε: Αναγκαίο για όλους μας το μεροκάματο, αλλά να μην πουλάμε και την ψυχή μας στο διάβολο…

–Αλήθεια, όταν πολύ πρόσφατα ο κ. Αραμπατζής, κάνοντας και πάλι λάθος, όπως και ο ίδιος αυτή τη φορά ομολόγησε, εξευτέλιζε την ίδια συνάδελφό μας χαρακτηρίζοντάς την «ανόητη» και μιλώντας για νταούλια και βιολιά, η συνεργάτιδα του κ. Αραμπατζή τι έκανε; Σκέφτηκε μήπως ότι και η συνάδελφός μας έχει σύζυγο, άρρωστους γονείς, κοινωνικό περίγυρο, έχει και αυτή παιδιά που τραυματίζονται ανεπανόρθωτα, όταν κάποιοι εξευτελίζουν εξαιτίας της αμάθειάς τους τη μητέρα τους; Ή μήπως ενεργοποίησε τα άκρως ευαίσθητα (και σωστά) σε άλλες περιπτώσεις φεμινιστικά αντανακλαστικά της; Τουναντίον! Εμείς την είδαμε να προσυπογράφει με ζέση και να κολακεύει την αμάθεια του αφεντικού της! Και όχι μόνο! Έκανε και « πλακίτσα » και θέλησε να διανθίσει περισσότερο το πράγμα, πετώντας το κακόγουστο και χαιρέκακο υπονοούμενο ότι την ανακοίνωση της Ε.Λ.Μ.Ε. Σερρών μπορεί «να την έγραψε κάποιος ηλεκτρολόγος». Ή κάνουμε λάθος;

Αυτά! Και ως επιμύθιο: Δε σκοπεύουμε να ασχοληθούμε με τους εργαζόμενους–συνεργάτες του κ. Αραμπατζή. Εκτός κι αν θελήσουν να μας τσιγκλήσουν πάλι. Και δεν εννοούμε καθόλου το δικαίωμά τους ή μάλλον το καθήκον τους να μας κάνουν όσο αυστηρή κριτική θέλουν. Εννοούμε το ενδεχόμενο να θελήσουν ξανά να μας πουλήσουν «εξυπνακισμό», να θελήσουν ξανά να εξακοντίσουν τα χαιρέκακα υπονοούμενά τους, να θελήσουν ξανά να κάνουν «πλακίτσα» με την τιμή και την αξιοπρέπεια συναδέλφων μας. Γιατί τότε θα γελάσει όχι μόνο το ποικιλόχροον, αλλά και το μη ποικιλόχροον ερίφιον! Εν ολίγοις και εν κατακλείδι, ο τίτλος αυτού του άρθρου ισχύει προς πάσα κατεύθυνση…